Hartslagzones meten vs berekenen

Meten is weten!

Dat wij bij Move-Support voorstander zijn van het meten in plaats van het berekenen van de hartslagzones mag helder zijn. Maar hoe groot is nou het verschil tussen berekende en gemeten hartslagzones? In dit artikel laten we aan de hand van een praktijvoorbeeld zien hoe groot de verschillen kunnen zijn tussen het berekenen en daadwerkelijk meten van de hartslagzones. Mocht je nog niet helemaal thuis zijn in de wereld van de hartslagzones, lees dan de volgende artikele eerst. NIeuwe indeling hartslagzones & Trainen met trainingsprincipes. In bovengenoemde artikelen wordt duidelijk dat er meestal wordt gewerkt met 5 hartslagzones, met elk hun eigen trainingsdoel. Ook de grote fabrikanten van horloges en fietscomputers werken vaak met 5 zones. Aangezien het horloge of fietscomputer niet weet wat jouw inspanningsdrempels zijn (tenzij ingevoerd door jouzelf) moet het uitgaan van de gemiddelde waardes die wel bekend zijn. Hierbij wordt gekeken naar de leeftijd. De maximal hartslag kan namelijk berekend worden met de formule HFmax = 220-leeftijd. Ook al klopt deze formule in de praktijk vaak niet, het is beter dan niets. Hoe hoger dus de leeftijd, hoe lager de maximale hartslag. Bij gemeten hartslagzones, zijn de VAT en het RCP bepalend hoe de zone indeling plaatsvind. Bij gebrek aan deze waardes, dient jouw horloge of fietscomputer een andere indeling aan te houden. Deze indeling wordt gebaseerd op de maximale hartslag berekend door de formule 220-leeftijd. De zone indeling komt er dan als volgt uit te zien: Er bestaat ook nog een tussenvariant, die nog wel eens bij loopgroepen wordt gebruikt. Door het meten van de maximale hartslag op de atletiekbaan, ontstaat een betrouwbaarder beeld, dan aan de hand van de berekende maximale hartslag. Dit betekend wel dat er een maximale inspanning moet worden gedaan om de hartslag te kunnen bepalen. Hier zitten uiteraard behoorlijk wat risico’s aan vast. Ook de methode van de gemeten maximale hartslag wordt meegenomen in de berekening. Het voorbeeld wordt gegeven aan de hand van onderstaande casusu. Casus: Voor het rekenvoorbeeld nemen we een casus uit de praktijk. Onderstaande persoon heeft bij Move-Support een inspanningstest gedaan. hieronder de berekende en de gemeten waardes die nodig zijn voor de invulling van de hartslagzones: Geslacht: Man HFmax volgens formule: 220-32=188 VAT gemeten in inspanningstest: 114 Leeftijd: 32 jaar HFmax gemeten: 173 RCP gemeten in inspanningstest: 150 Aan de hand van bovenstaande gegevens kunnen de hartslagzones berekend worden. In onderstaande tabellen zie je de laagste en hoogste hartslag die geldt per hartslagzone. Hartslagzones volgens de Hartslagzones volgens de bereken Hartslagzones volgens de bereken methode methode met gemeten HFmax meetmethode van Move-Support In bovenstaande tabellen is goed te zien dat er grote afwijkingen zijn in de hartslagzones tussen de berekende en de gemeten waardes. De eerste methode heeft met name afwijkingen in de hogere zones. de tweede methode juist in de lagere zones. In beide berekende methodes zou het lastig worden voor de persoon van de casus om doelgericht te trainen. In deze casus is uiteraard gekozen voor een klant waarbij de hartslagzones afwijken van de berekende methodes. In de praktijk blijkt namelijk dat in de meeste gevallen er behoorlijke afwijkingen zijn in de hartslagzones. Dit is ook logisch, de inspanningsdrempels (VAT en RCP) zijn per persoon zeer verschillend en afhankelijk van veel factoren als getraindheid, erfelijkheid, leefstijl etc. Wat ook vaak gezien wordt is dat de maximale hartslag in de praktijk juist een stuk hoger ligt dan de berekende maximale hartslag. De methodes die uitgaan van een berekening en op gemiddelde waardes zijn gebaseerd kunnen geen rekening houden met individaliteit. Kortom, wil je daadwerkelijk met hartslagzones aan de slag kunnen, dan loont het om deze te meten door middel van een inspaningstest.